 |  |  |  |  |
|---|
WOENSDAG 13 MAART 2019
EINDE VERHAAL...
Het was vandaag mijn laatste werkdag. Omwille van familiale omstandigheden vertrek ik vrijdagavond naar België i.p.v. dinsdag. Mijn taak hier zit er op, na een bezoek aan Dabee Baraka (kleuterschool) en Shine Yetu, waar vorige week de nieuwe klassen in gebruik werden genomen.
In Dabee was het juist speeltijd, en speelden de kinderen onder het kleine afdak tussen het stof. Zij zijn het zo gewoon. Md. Eunice, de directrice, had een tijdje geleden via Dolly laten weten dat ze dringend boeken nodig hadden. Vandaag konden we haar zeggen dat ze een lijst mag opstellen en dat Dolly dan een prijsofferte zal laten maken in Salmanji Bookshop in Mombasa. We zeggen er altijd bij dat afhankelijk van de prijsofferte beslist wordt hoeveel boeken we dan kunnen bezorgen.
Tijdens de thee (met lekkere mandazi) sprak ze heel lang met Dolly in het Swahili, wat ik al raar vond. Eenmaal weg uit de school was Dolly heel stil, maar toen besloot ze om te praten. Madam Dabee (zoals wij haar vaak noemen) was boos geworden omdat we haar school te weinig geven, omdat we geen nieuwe school zetten voor haar, omdat we de lening van haar afdakje niet willen overnemen (wat ze niet heeft gevraagd trouwens), omdat we in andere scholen meer doen, omdat we niet al haar boeken zullen bestellen enz... Ik viel achterover! S4K heeft voor Dabee al veel gedaan in het verleden en nu dit? Dolly was zo ontgoocheld, maar ik nog meer denk ik.
De lachende gezichten in de nieuwe klaslokalen van Shine Yetu Academy maakten gelukkig veel goed! We hadden een goed gesprek met pastor Daniel, en hij mag ook een boekenlijst opstellen. Aangezien ze nu 3 keer zoveel kinderen hebben als vorig jaar, is er een groot boekentekort. En pastor Daniel weet uit ervaring dat we aankopen volgens ons budget èn in samenspraak met het hele team in België.
Ondertussen is het Zwitsers project Ekwal gestart met de bouw van nog twee klaslokalen, dus dan staat de teller op 5!
Ik nam ook nog afscheid van mama Elpina, de stichter van de school en de cook mama. Toen ik bijna in de auto zat riep ze me terug en zei 'we love you, mama'. En dat deed verdomme heel veel deugd!
DINSDAG 12 MAART 2019
ER ZIJN ZO VAN DIE DAGEN...
De planning voor vandaag liep volledig in het honderd! Eerste afspraak was om 9 u in Dabee (kleuterschool), maar directrice was op een vergadering voor directies. Dus: verplaatst naar morgen. Om 10 u zouden we in Shine zijn, maar directie in vergadering met directies. Ook verplaatst naar morgen. De derde afspraak was met Harry van Oranje Safari, om de trips van de vrijwilligers juli 19 en Zevenkerken augustus 19 voor te bereiden, en Harry liet weten dat het een uurtje later zou zijn.
Dan nog vlug wat drinken met Belgische vrienden in Kokkos, er zijn slechtere alternatieven hé?
Zo geraak ik stilaan in het ritme van polé polé, het ritme van de derde en laatste week...
Ondertussen is Philippe terug in het natte België, wel weer met 24 uur vertraging!!!
Maar eind goed al goed!
MAANDAG 11 MAART 2019
KIBUYINI EN ROSE MWAKWERE
Philippe is terug naar België, ik werk hier samen met Dolly nog de laatste taken af, maar pole pole, met dit abnormaal warme weer kan je niet anders. Waar we waren vandaag was het 38°C!
We reden opnieuw richting Rose Mwakwere Secondary School. Maar een 5-tal minuten voor onze bestemming, wachtte Md. Mwongeli ons op omdat ze ons vorige keer had gevraagd of we nog wat klein schoolgerei over hadden voor een middelbaar schooltje dichtbij, Kibuyini Secondary School. De regering vindt dat ALLE kinderen kans op onderwijs moeten hebben. Ze hebben er dus twee klaslokalen gezet, en 'that's it'! Trek nu maar je plan. Na vallen en opstaan hebben ze nu één klasje, van 22 leerlingen (5 meisjes, 17 jongens) die de 10 euro schoolgeld per maand (amper) kunnen betalen. De twee leraars die er werken doen dat dus praktisch op vrijwillige basis. Het zijn eigenlijk nog studenten aan de universiteit die pas in mei weer les hebben op de unief.
Hoe Kibuyini daarna zal draaien? Groot vraagteken!
We konden er (veel) balpennen, latten, gommen, potloden, zonnebrillen, ... uitdelen, maar dat voelde o zo weinig aan! Mijn 'onderwijzershart' weende, want die kinderen hebben recht op zoveel meer! Het blijft moeilijk om daarmee om te gaan. Wanneer zal de Keniaanse regering eens wat meer tijd en geld steken in de toekomst van het land, d.w.z. in de kinderen?
Dan staan een beetje verder politieagenten klaar om wat geld van de 'mzungu' (=blanken) los te peuteren, jongens toch, waar zijn ze mee bezig?
"EDUCATION IS THE MOST POWERFUL WEAPON WE CAN USE TO CHANGE THE WORLD", zo sprak Nelson Mandela...
Stilletjes reden we verder, om halt te houden in Rose Mwakwere. Na het gesprek met Md. Mwongeli, de Keniaanse thee en koekjes, toonden we de meisjes via de computer de video van hun vorig optreden. Waw, wat vonden ze dàt cool! Weeral stralende ogen en een glimlach van hier tot ginder!
De school wacht ongeduldig op een nieuwe keuken, een eetzaal en zonnepannelen... Wij wachten nog op de aangepaste offerte. We zouden hen dit zo graag geven, maar ja, zinvol omspringen met ons budget is een must. We doen er alles aan om dit project ooit gedaan te krijgen. Daarbij hopen we natuurlijk op een duwtje in de rug van onze donoren in België...
VRIJDAG 8 MAART 2019
MABAYANI SCHOOL, TARGET VAN DE VRIJWILLIGERS JULI 2019.
Onder een bewolkte hemel vertrokken we naar Mwanjamba Primary School. Onze verwachtingen waren hoog... zou het eindelijk regenen? Maar neen! Het heeft niet geregend! De wolken trokken weg en de Afrikaanse zon stond weer hoog aan de hemel. Maar we klagen niet hoor! ;-)
Ons bezoek aan Mwanjamba School had als doel het werk van de vrijwilligers juli 19 voor te bereiden. In juli hebben we 23 vrijwilligers, waarvan de meesten schilder- en verfrissingswerken zullen uitvoeren. Eén groep zal de 5 nieuwe klassen in Shine School schilderen, en één groep de klassen in Mwanjamba School.
Aangezien deze lokalen al oud zijn, zullen er eerst restauratiewerken moeten uitgevoerd worden: hier en daar opnieuw plaasteren, gaten opvullen, enz... Deze voorbereidende werken zullen gebeuren gedurende enkele weekends vòòr de komst van de helpers. Dolly zal plaatselijke stielmannen aanspreken om die herstellingen te laten uitvoeren, zodat er in juli direct kan geschilderd worden.
We starten dan met twee klaslokalen, en die leerlingen zullen dan tijdelijk les krijgen in de bieb en onder de boom. Zijn die klassen klaar? Weer verhuizen en op naar de volgende twee klassen!
In totaal kunnen 7 klaslokalen en de boekenberging in het nieuw worden gezet, alles in een crèmekleurtje. We zien wel hoe ver we geraken en hoe werklustig de vrijwilligers zijn.
Van de bibliotheek gesproken: misschien weet je nog dat Chloé en Lisa in september 2017 een bieb hebben ingericht in Mwanjamba School? Wel, vandaag was er een heel speciale gast die kwam een boekje lezen (zie foto's)!
De bespreking met de headteacher Md. Kutalukwa en de deputy Mr. William, verliep op zijn Keniaans, dus zeer polé polé maar mèt resultaat. Dus iedereen content!
DONDERDAG 7 MAART 2019
UP TO MABAYANI TODAY!
Om 6 u deze morgen vertrokken we naar onze verste school, Mabayani Primary School. Deze school ligt dicht tegen de grens met Tanzania, reeds in Masaï grondgebied. Het is zo'n drie uur rijden, anderhalf uur op asfaltweg, anderhalf uur op zeer oneffen binnenbaantjes, of soms gewoon het spoor volgend van de veestapel. Later zal je via onze FB pagina een eindje met ons kunnen meerijden ;-)
We kwamen de leerlingen van school onderweg tegen, raar. Maar ze hadden games (sportdag) in een andere school, dus in Mabayani zelf waren de kinderen van de lagere school afwezig. Maar het dorpscomité en de werklui waren er wel, met enkele leraars. En dat was het voornaamste, want we wilden praten over de 4 klaslokalen die we er willen bouwen, in opvolging van Annick for Kenya, die er ook vier bouwde. Dan zullen ze eindelijk acht klaslokalen hebben die naam waardig.
Er werd ernstig gediscussieerd over de offerte, maar het zal in orde komen! Indien ze de werkuren wat goedkoper maken willen we ook de hoognodige schoolbanken laten maken. De meeste kinderen zitten op de grond, of op brokken steen of een plank. Sommige leerlingen hebben zelfs hun eigen bank in elkaar geknutseld (zie foto's!).
Om het goed gesprek af te sluiten werden we zoals altijd getrakteerd op hun lekkere Keniaanse thee, mandazi en chapati. Heerlijk!
We reden daarna met de directeur naar het sportveld van de naburige school, waar gestart werd met de atletiekcompetitie, en dit onder een bloedhete zon en 35°C! En: op blote voeten! Bijgevolg had de eerste loper van Mabayani reeds een serieuze kwetsuur aan zijn teen opgelopen.
We vatten de terugweg aan. Onderweg werd de weg gebarricadeerd, en waren we verplicht een geldbijdrage te leveren, want een belangrijke dame van het dorp was gestorven en haar begrafenis moest betaald worden. Die begrafenis was trouwens al bezig. Er werd geweend, geschreeuwd en gedanst. Raar...
Eenmaal terug op de grote weg zochten we een schaduwplaatsje op om onze boterhammen op te eten, en deze keer kwamen we zonder lekke band van onze Mabayani-rit terug.
WOENSDAG 6 MAART 2019
SHINE 2020 KRIJGT STILAAN VORM!
Na enkele dagen op Chale Island, om de batterijtjes weer op te laden, hadden we gisteren een meeting met onze Keniaanse manager Dolly, om onze lopende projecten te bespreken, en het programma voor de komende dagen vast te leggen.
Ik wil eerst nog eens vermelden dat het hier zeer warm is. Zelfs de Kenianen spreken van een hittegolf, dus je mag gerust geloven dat het 'hot hot hot' is! Constant temperaturen tussen 30 en 35°C, en op plaatsen verder van de kust (zoals op de locaties van onze scholen Rose Mwakwere en Mabayani) klimt het kwik tot 38°. Je geraakt vlugger moe, en ook het slapen is niet evident. Daarom is ons programma ook wat minder vol dan anders. Als je dan denkt aan de kinderen die in die barakjes, onder golfplaten, les krijgen...
Vandaag stond Shine School op het programma, officiële naam Shine Yetu Academy. Ons plan om tegen 2020 Shine te veranderen in een school die de naam 'school' waardig is, neemt stilaan vorm, en daar zijn we heel trots op! Nadat we in 2016 de grond hadden aangekocht, werden de voorlopige gebouwtjes van de school in 2018 verhuisd naar de nieuwe plot. In september werden de funderingen van de drie nieuwe kleuterklassen gelegd (door Ekwal, Zwitserland) en S4K startte in januari 2019 met de klassen zelf, die nu af zijn! Er moet alleen nog geschilderd worden, en dit gebeurt door de grote groep Belgische vrijwilligers van juli 2019.
Vandaag werden ook 30 schoolbanken geleverd, want zoials reeds eerder vermeld, is de school met 100 kinderen in 2018 nu gegroeid naar een school van 270 leerlingen! Weeral 60 tot 90 kinderen die een plek hebben om te zitten.
Ze hebben natuurlijk ook een groot tekort aan boeken, dus we gaan onze financiën even goed bekijken om te zien welk budget we daarvoor kunnen vrijmaken.
Ekwal start één dezer dagen met de bouw van de twee volgende klaslokalen, en zo wordt Shine 2020 een haalbare kaart. Nu nog vele centjes bij elkaar krijgen hé ;-), en we kunnen weeral een stap verder gaan!
Shine Yetu is niet ons enige lopend project hé, Mabayani en Rose Mwakwere wachten ook nog op hulp. Daarover meer in de volgende verslagen. Morgen vertrekken we om 6 u naar Mabayani, om de warmte een beetje voor te zijn...
Ik wil jullie ook nog voorstellen aan Abdallah. Abdallah is een Keniaanse jongen uit het eerste leerjaar, en hij is een albino. Dat betekent dat hij 'blank' is, door een gebrek aan pigment. Hij mag zeker niet in de zon, moeilijk in Kenia, is slechtziend enz... Hij loopt dus volledig bedekt rond, en op de speelplaats loopt en speelt hij altijd in zijn eentje. Andere kinderen zijn er bang van, of denken dat hij 'besmettelijk' is.
Vroeger werden albino baby's in dit deel van Afrika gedood bij de geboorte, of opgesloten, omdat met geloofde dat ze behekst waren. Of ze werden in een geïsoleerd dorp geplaatst, om het kwaad weg te houden. Vaak zag je een albino met geamputeerde ledematen, want - niet verschieten - het gemalen bot werd/wordt in China gebruikt als medicijn... Gelukkig is die denkwijze reeds veranderd. Toen we in Kenia startten in 2007 zag je nooit een albino op school, nu zijn er hier en daar al, want zij verdienen toch evenveel kansen! Ook bij leesteksten in de nieuwe schoolboeken zie je al vaker foto's van 'blanke' Kenianen, om discriminatie tegen te gaan. De weg is nog lang, maar deze verandering van mentaliteit is reeds een grote stap! Abdallah, we duimen voor jou!
VRIJDAG 1 MAART 2019
THE SUN SHINES MORE AND MORE IN SHINE SCHOOL
We hadden een afspraak met pastor Daniel, om de voortgang van de werken en de verdere stappen te bespreken. Onze drie klaslokalen zijn bijna klaar, enkel nog het vernissen van de vloer en de bedrading. Eind volgende week kunnen die klassen gebruikt worden. In juli worden ze dan geschilderd door de vrijwilligers.
Pastor Daniel startte op eigen initiatief met de bouw van een office block, waarvoor hij eigen fondsen verzameld heeft. Dit heeft wel een impact op het globale plan. Daardoor zal de bibliotheek op een andere plaats moeten komen.
Het Zwitsers project Ekwal start eerstdaags met de bouw van twee bijkomende klaslokalen, en zo krijgt de school stilaan vorm.
Shine telt momenteel 270 leerlingen tegenover 100 in 2018. De school groeit. Uitdaging is om de groei beheersbaar te houden.
Op de foto zie je de boekentasjes buiten hangen. Dat wil zeggen dat er examens bezig zijn. Het was er dan ook weer heel stil, tot aan de pauze natuurlijk.
DONDERDAG 28 FEBRUARI 2019
DOOR HET STOF GAAN!
Vandaag moest ik verstek geven wegens ziekte, en zo vertrokken Philippe, Dolly en Saidi om 6 u 's ochtends richting Mabayani, aan de grens met Tanzania. Dit is hun relaas:
We volgen de vergeten school Mabayani Primary School reeds van in het jaar 2016. Het is een zeer arme school, en we proberen te zorgen dat hun basisbehoeftes zijn voldaan. We zorgden er reeds voor toiletten, water,schoenen en klein materiaal. In september hadden we samen met Annick for Kenya beslist om klassen te bouwen. De 4 klassen van Eddy zijn bijna volledig af, en starten wij de voorbereiding voor de bouw van de vier volgende klassen.
Het werd een lange en stoffige reis ernaartoe en na 3 uur rijden konden we de nieuwe klaslokalen al in de verte zien blinken.
We werden hartelijk ontvangen door de headteacher, de chairman of the parent comittee en the chairman of the village. Door de bouw van de nieuwe klassen groeide het aantal leerlingen aan tot 230, dit is 70 lln. meer. Ze leidden ons met fierheid rond en vroegen ongeduldig wanneer de volgende klassen er zouden komen.
Meer leerlingen betekent ook meer schoolbanken, boeken enz... Indien er een bijdrage kan zijn van de local community waardoor een overschot van het budget zou kunnen besteed worden aan de aankoop van o.a. schoolbanken.
Met de bouwwerken van de vier laatste klassen zal aangevangen worden na het regenseizoen eind juni-begin juli, zodat de werken dan in één keer kunnen afgewerkt worden.
De oude klaslokalen zouden ze dan graag ombouwen tot slaapgelegenheid voor een boarding school.
Het afscheid werd genomen met een black Kenyan tea, een mandazi en een chapati!!! mmmm
Klaar voor de stoffige lange terugrit.
WOENSDAG 27 FEBRUARI 2019
DRIE OP EEN RIJ!
9 u. Weer op weg, nog drie scholen bezoeken!
Bij aankomst in Diani Tusome Academy was het opvallend stil. We zagen wel kleuters buiten, maar voor de rest... Sjjt! Natuurlijk, de examens waren bezig, dus de klassen van de lagere school mochten niet gestoord worden. Directie en manager waren afwezig, dus we hebben onszelf rondgeleid. De school gaat zijn gewone gangetje, en draait goed.
Een korte rit verder kwamen we aan in Dabee Baraka, het kleuterschooltje van Md. Eunice. Gelukkig slaagde ze er al in een klein afdak te bouwen boven haar kleine speelplaats, want in die hitte onder de blakende zon buiten spelen is echt ongezond. Het doet deugd om te zien dat Md. Eunice veel initiatief neemt, en niet wacht tot 'mzungu's' (= blanken) langskomen om verbeteringen te realiseren. Tot onze spijt hoorden we dat teacher Betty de school heeft (moeten) verlaten, en wat zij heeft rondverteld in haar boosheid heeft de school geen goed gedaan. Een andere juf (een goede deze keer) is zeer zeer ziek geweest, en toen ze weer naar school kwam wilden ouders de kinderen veranderen van school omdat ze dachten dat de ziekte van de juf besmettelijk was, enz... Jaja, geroddel en achterklap, dat heb je overal. Md. Eunice vreesde de school te moeten sluiten wegens te weinig leerlingen. Maar: eind goed al goed! De school draait weer goed, de kinderen en juffen voelen zich goed, en de ouders zijn content. We praatten nog wat bij bij een lekker kopje Afrikaanse thee, en met ons drietjes beslisten we om eens te kijken hoe we die school nog een duwtje in de rug kunnen geven.
Weer de auto in, voor een rit van een half uur. Reeds van ver zagen we de kinderen van Mwanjamba Primary School klaarstaan om ons te verwelkomen! Onder leiding van de alom bekende teacher Kassim! Zingen, dansen, omhelzen... het hoort er allemaal bij. Zalig gewoon!
Na enkele optredens bezochten we de klaslokalen, die binnenin zouden geschilderd worden door een deel van de vrijwilligers in juli. Echt hoognodig! Dit nieuws werd door de leerlingen en leerkrachten op luid gejuich onthaald.
Zelfs na al die jaren hebben de bezoeken aan scholen een grote impact op ons 'gestel': vooral emotioneel want ze zijn zo dankbaar en je wil nog zoveel meer kunnen doen, maar ook fysisch. Je danst mee, je lacht mee, je zingt mee... en dit onder een tropische zon. Iedereen die ooit al met ons in Kenia was, kan getuigen dat dit in je kleren kruipt en dat je doodmoe thuiskomt. Maar ook HEEL voldaan.
DINSDAG 26 FEBRUARI 2019
EERSTE WERKDAG, HOT HOT HOT...
Met een vertraging van 28 uur zijn we maandagmorgen in Kenia aangekomen. In Istanbul, bij de tussenstop, zaten we vast door de sneeuw èn een technisch defect. Zeer moe maar content kwamen we 'thuis'.
Vandaag was dus de eerste werkdag. Gewoontegetrouw bezoeken we zo snel mogelijk de scholen waar onze huidige projecten lopen, of waar we spoedig zullen investeren.
De eerste school was SHINE YETU ACADEMY, waar we bezig zijn met het bouwen van drie nieuwe klaslokalen. We werden er welkom geheten door de headteacher, madam Benedetta, en door de lachende kinderen. Deze school had vorig jaar 90 kinderen, nu 270! De mensen van de omliggende dorpen zien dat er geïnvesteerd wordt in deze school en sturen dan rapper hun kind naar school. We bespraken met Dolly nog eens de verdere plannen, en verwelkomden ook Filip en Lisa, die de 'jiggers' in de voeten van de kinderen kwamen verzorgen. Denk gewoon aan 'wormpjes verwijderen' en je weet genoeg nietwaar?
Saïdi bracht ons daarna naar ROSE MWAKWERE SECONDARY BOARDING SCHOOL FOR GIRLS, na een rit van anderhalf uur. Dàt is pas thuiskomen! De directrice, Md. Mwongeli heette ons welkom met een kop Keniaanse thee, en na een bespreking van de schoolresultaten tijdens de laatste nationale examens, wandelden we tot aan de keuken, en kregen we een lekkere lunch voorgeschoteld. Maar eerst werden de 270 meisjes bediend.
Een groep meisjes mag vrijdag a.s. deelnemen aan een county dance competition, en ze wilden ons hun dansnummer presenteren. Waw, we waren sprakeloos! Gewoonweg prachtig, er zijn geen woorden voor.
We gaan reeds 12 jaar naar Kenia, en nog altijd worden we verrast door hun vele talenten. Tijdens het weekend probeer ik een filmpje op onze Facebook pagina te zetten.
Je kan al eens meegenieten via onderstaande foto's.
Moe, stoffig maar zeer tevreden reden we daarna terug naar huis.
VANAF 25 FEBRUARI 2019...
DUS BIJNA!
Pascale en Philippe komen aan in Kenia op zondag 24 februari. Vanaf dan kan je opnieuw regelmatig hun verhaal volgen, en de foto's bekijken van dit warme land en hun warme mensen!
Tot binnenkort!
Hieronder enkele sfeerbeelden van de vorige jaren...
